PIRACI Z KARAIBÓW. Zemsta Salazara – powrót duchów z przeszłości

Szczerze mówiąc, początkowo wcale nie miałam zamiaru pójść na najnowszych „Piratów…”. Wprawdzie lubiłam pierwsze 3 części, ale nie oszukujmy się – byłam wtedy nastolatką i moje wyobrażenie o dobrym filmie mocno się od tego czasu zmieniło. Wszak „Klątwa Czarnej Perły” miała premierę już prawie 15 lat temu! Seans „Na nieznanych wodach” sobie odpuściłam, po przeczytaniu, że na udział w produkcji nie zgodzili się Orlando Bloom i Keira Knightley. Pomyślałam wtedy, że na piracką łajbę szybko nie wrócę.

Impulsem wybrania się na „Zemstę Salazara” okazało się zaproszenie od koleżanki. I jestem jej bardzo wdzięczna, bo była to dla mnie sentymentalna wyprawa do czasów młodości. Twórcy złożyli hołd postaciom z poprzednich odsłon, a ukłony w stronę fanów serii były większe niż można się było tego spodziewać. Jeżeli więc, tak jak ja, z zapartym tchem śledziliście przygody Jacka, Willa i Elizabeth to koniecznie wybierzcie się do kina. 

Oprócz dobrze znanych postaci granych przez Deppa czy Geoffrey Rusha, scenarzyści postanowili wprowadzić również świeżą krew.  Brenton Thwaites zagrał syna Willa Turnera (Bloom), który za cel postawił sobie zdjąć z ojca ciążącą na nim klątwę. Na jego drodze pojawia się wkrótce piękna i inteligentna Carina - w tej roli Kaya Scodelario (faceci będą mieli na co popatrzeć - jej sukienka może sporo zakrywa, ale z pewnością nie klatkę piersiową). Oczywiście ich losy musiały spleść się z Jackiem Sparrowem, bo przecież  bez niego to już nie byliby „Piraci z Karaibów”. A szkoda, bo Sparrow jest tu parodią samego siebie. Stracił już dawną ikrę, a jego czar zdecydowanie przeminął. Sprowadzenie go do roli bełkoczącego pijaka, który do zaoferowania ma tylko potykanie się i robienie zdziwionych min jest zdecydowanie krzywdzące. Zwłaszcza, że w poprzednich częściach to była tylko skorupa, która skrywała spryt, wyrachowanie i strategiczny kunszt. Tutaj pozostały jedynie przebłyski po dawnej świetności. A jego postać częściej irytuje, niż śmieszy.

Trochę żal Deppa, ale za to Rush i Javier Bardem dostali więcej do zagrania i szansę tę wykorzystali świetnie. Hiszpański aktor wcielił się w postać tytułowego Salazara, który niezaprzeczalnie budził grozę i ciarki na plecach. Niektórzy zarzucają mu powierzchowne i karykaturalne potraktowanie tej roli, ale ja się z tym ani trochę nie zgadzam. Barbossa (Rush) natomiast, dostał kilka wzruszających scen, które spinają piękną klamrą jego dotychczasowe poczynania i niejako pozwalają polubić go jeszcze bardziej.

Podsumowując, „Zemsta Salazara” to powrót do korzeni, można powiedzieć - na znane wody. Znów ujrzycie żółte zęby piratów, ich długie, brudne paznokcie i tłuste włosy. Pobujacie się razem z nimi na pełnym morzu, gdzie dzieją się niestworzone rzeczy, a kolejna klątwa i legenda jest jeszcze bardziej absurdalna od poprzedniej. Jednak obok pijackiego kroku Sparrowa i prostackiego, pirackiego żartu znajdzie się też miejsce na chwilę wzruszenia, dumy i romantycznych uniesień. To wszystko opakowane w efekty specjalne wykonane z rozmachem i ukochany motyw muzyczny, który sprawi, że jeszcze bardziej będziecie chcieli  uczestniczyć w tej karaibskiej przygodzie. To mogłoby być piękne zakończenie serii, ale obraz pewnie za dużo zarobi, aby tak rzeczywiście się stało. 

ocena 6.5/10